2025-04-21

Złamaniu nasady dalszej kości promieniowej towarzyszy zwykle silny ból pojawiający się w momencie urazu. Ból nie ustępuje samoistnie, narasta obrzęk i/lub zasinienie tkanek miękkich tej okolicy. Ręka przybiera charakterystyczne ułożenie zwane bagnetowym (odwrócony widelec). Ograniczona jest ruchomość kończyny górnej, a każde przemieszczenie może powodować trzeszczenie odłamów kostnych w obrębie urazu. Złamanie to powstaje najczęściej w mechanizmie upadku na wyprostowaną kończynę z wyprostowanym nadgarstkiem. Większość osób próbuje właśnie w ten sposób amortyzować upadek, co bezwzględnie naraża kończynę górną na przyjęcie całej siły urazu. Do złamania może dojść u każdej osoby, bez istniejących patologii kostnych. Z wiekiem siła potrzebna do jego wywołania jednak maleje, co związane jest z osłabieniem warstwy korowej kości. Złamanie to jest również jednym z charakterystycznych złamań osteoporotycznych. U osób młodszych wymaga ono urazu większej energii i wówczas często obejmuje obszar stawowy. Rozpoznanie złamania nie nastręcza zwykle wielu trudności. Chorzy po urazie zwykle w szybkim czasie trafiają do ośrodków medycyny ratunkowej, gdzie są poddawani badaniu rentgenowskiemu kości przedramienia, które nie pozostawia zbyt dużych wątpliwości co do miejsca i obecności urazu. Każdorazowo zdjęcie RTG powinno być ocenione przez lekarza ortopedę celem dalszej kwalifikacji chorego do odpowiedniego postępowania leczniczego i ustalenia planu terapeutycznego.